Element Ziemi – centrum, które trzyma nas w całości

Ciało, które czuje grunt

Element Ziemi w tradycyjnej medycynie chińskiej to coś więcej niż tylko symbol. To doświadczenie ciała, które szuka stabilności, poczucia oparcia i powrotu do siebie. Ziemia jest miejscem, gdzie możesz się zatrzymać, poczuć ciężar stóp na podłodze, zauważyć, że jesteś tu, gdzie trzeba – bez pośpiechu, bez presji.
W praktyce jogi ten moment pojawia się, gdy świadomie rozkładasz matę, zamykasz oczy i czujesz kontakt ciała z podłożem. Każdy wdech i wydech to powrót do swojego centrum. W kinezjologii – kiedy pracujesz z równoważeniem energii, szukając poczucia bezpieczeństwa w ciele.

Żołądek i śledziona – opiekunowie codzienności


W TCM Ziemia jest powiązana z żołądkiem i śledzioną. To one troszczą się o naszą codzienność – trawienie nie tylko jedzenia, ale też wrażeń, emocji, bodźców. Kiedy ten element jest w równowadze, łatwiej nam przyjmować świat, troszczyć się o siebie i innych, czuć się „nakarmioną” na wielu poziomach.
W jodze możesz wesprzeć ten obszar przez łagodne skłony, delikatne skręty, praktykę uważności na brzuchu. W kinezjologii – przez dotyk, ćwiczenia integrujące, pracę z oddechem, która koi napięcia w centrum ciała.

Ziemia jako matka – siła troski i współczucia


Ziemia to archetyp matki – opiekuńczej, czułej, obecnej. To energia, która pozwala nam zadbać o siebie tak, jak dbamy o bliskich.
Warto pytać siebie: co dziś mnie odżywia? Co sprawia, że czuję się zaopiekowana – w ciele, w emocjach, w codzienności?
W jodze będzie to praktyka wdzięczności wobec własnego ciała, łagodne asany, które pozwalają poczuć ciężar i miękkość jednocześnie. W kinezjologii – techniki, które przywracają poczucie bezpieczeństwa i łączą z wewnętrzną siłą.

Kiedy Ziemia traci równowagę


Gdy element Ziemi jest osłabiony, pojawia się niepokój, trudność z koncentracją, poczucie „rozproszenia”. Ciało może sygnalizować to napięciem w brzuchu, zmęczeniem, trudnością w trawieniu – także emocji.
W jodze warto wtedy wrócić do podstaw: poczuć stopy, skoncentrować się na oddechu, praktykować obecność bez oceny. W kinezjologii – sięgnąć po ćwiczenia na uziemienie, masaż punktów na meridianach żołądka i śledziony, pracę z afirmacjami bezpieczeństwa.

Emocje – smakowanie życia w centrum siebie

Element Ziemi to także nasze emocjonalne centrum. W tradycji chińskiej z Ziemią powiązana jest troska, ale też zamartwianie się, nadmierne myślenie, trudność z puszczeniem tego, co nie nasze. Ciało odczuwa te stany bardzo konkretnie: napięciem w brzuchu, ciężarem w klatce piersiowej, czasem uczuciem „ściśnięcia” w gardle.

W jodze możesz spotkać się z tym, co czujesz, bez oceny. Gdy pojawia się niepokój, pozwól sobie na kilka spokojnych oddechów w pozycji dziecka lub z dłońmi na brzuchu. Czasem wystarczy świadomy kontakt z ciałem, by emocje zaczęły się rozpuszczać, jakby pod wpływem ciepła i uwagi.

W kinezjologii praca z emocjami to zaproszenie do łagodnej obserwacji: które myśli są naprawdę moje, a które przyniosłam z zewnątrz? Które emocje chcą być zauważone, a które mogę już odpuścić? Dotyk, ruch, ćwiczenia integrujące pomagają wrócić do równowagi, gdy emocje zaczynają przytłaczać.

Ziemia uczy, że każda emocja jest sygnałem – nie wrogiem. Możesz ją poczuć, nazwać, zaopiekować się nią. To akt troski wobec siebie, równie ważny jak dbanie o ciało czy umysł.
Kiedy pozwalasz emocjom przepływać, nie zatrzymujesz ich na siłę, wracasz do swojego centrum – do miejsca, gdzie znów możesz poczuć grunt pod stopami.

Ćwiczenia jogiczne i kinezjologiczne na ukojenie emocji Ziemi

Ciało i emocje są ze sobą splecione. Gdy czujesz niepokój, zamartwienie, trudność z odpuszczeniem – warto sięgnąć po proste praktyki, które pomagają wrócić do siebie.

W jodze:

    • Pozycja dziecka (balasana) – pozwala poczuć wsparcie ziemi, wycisza układ nerwowy, daje poczucie schronienia. W tej pozycji połóż dłonie na brzuchu i świadomie oddychaj w to miejsce.

    • Skłon w siadzie (paschimottanasana) – delikatnie rozciąga tył ciała, sprzyja introspekcji i łagodzi napięcia w brzuchu.

    • Pranajama – spokojny, wydłużony wydech (np. oddech 4-6, gdzie wydech jest dłuższy niż wdech) – pomaga rozpuścić napięcie, uspokoić myśli.

W kinezjologii:

    • Delikatny masaż punktów meridianu żołądka (okolice pod oczami, pod kolanami) i śledziony (bok klatki piersiowej, tuż pod pachą) – wspiera przepływ energii, ułatwia uwolnienie emocji.

    • Uścisk „motyla” – skrzyżuj ramiona na klatce piersiowej, połóż dłonie na barkach i naprzemiennie lekko stukaj prawą i lewą dłonią. To prosta technika, która pomaga zintegrować emocje i wrócić do równowagi.

    • Ruchy naprzemienne – np. marsz w miejscu z dotykaniem dłonią przeciwległego kolana – pozwalają „przemielić” nadmiar myśli i emocji, pomagają poczuć się bardziej obecnie w ciele.

Powrót do siebie – codzienny rytuał Ziemi


Codzienność nie zawsze jest łagodna, ale możesz wracać do swojego centrum małymi gestami: uważnym oddechem, ciepłym dotykiem brzucha, chwilą ciszy z dłońmi na sercu.
Element Ziemi przypomina, że jesteś swoim własnym oparciem. Możesz sięgać po wsparcie jogi i kinezjologii, by budować w sobie poczucie stabilności – nie tylko w ciele, ale i w sercu.

Dodaj komentarz